Super grappig en lief weer om de reacties te lezen:D!! Bedankt dat jullie zo meeleven, maakt het echt een stuk leuker om het met jullie te kunnen delen:)! Oja, de foto die ik ‘kudu met impalas' noemde is een Wildebeest met impalas sorry! De afgelopen twee weken zijn er hier weer veel leuke en spannende dingen gebeurd (terwijl ik dacht dat ik saai aan mijn verslag ging werken(A)).

'There's a baboon in the kitchen!!!'

Afgelopen week hebben we veel bavianen over de vloer gehad! Ze waren al eerder gekomen en hadden al onze bananen mee genomen, en daarvoor is er zelfs een keer een baviaan geweest die de deur uit de keuken heeft gerukt en de keuken overhoop heeft gehaald (de wonden zijn nog zichtbaar als een dikke klodder cement in de deurpost..). Het is een grote groep bavianen met een paar volwassenen (sommige lijken zo groot als een mens!) en veel kleintjes die de grote overal volgen. De eerste keer dat ik ze zag was toen ik in het kantoor zat te werken op de bank en de hond ineens in de deuropening stond, nou dat dacht ik maar toen ik opkeek keek een mens naar me, althans niet echt een mens, de baviaan maar het leek er echt op! Ik schrok me natuurlijk rot, maar gelukkig schrok hij nog erger van mijn schrikken (ja ik heb dit effect zelfs op bavianen:p) dat hij ervandoor rende, maar dan wel rechtstreeks de keuken in waar Michelle zat te bellen. Even tussendoor: bavianen zijn niet super gevaarlijk alleen ze kunnen het wel zijn, vooral als je ze in een hoekje drijft of samen met ze in een keuken ofzo bent, ze hebben namelijk enorme tanden waarmee ze zelfs een luipaard kunnen doden.. Oke, Michelle zat dus de bellen en was zich van niets bewust (later vertelde ze dat ze dacht dat ik het was die koffie wilde zetten, wat een compliment;)) dus ik riep zo hard als ik kon 'Michelle, there's a baboon in the kitchen!' waarop zij op stond en de baviaan liet schrikken waardoor hij ervandoor rende met zijn buit -onze laatste zak brood- en besloot op ons dak te gaan zitten en het brood daar op te eten (en later weer daar uit te poepen!). De dag erna waren ik en Ganesh weer eens een dagje alleen, ik zat de statistische testen te doen met mijn data en hij sliep lekker op zijn bed op de grond. Toen ik honger kreeg maakte ik wat lunch (2-minuten noodles want we hadden natuurlijk geen brood meer:p) maar toen ik weer terug kwam en achter mijn bureau wilde gaan zitten keek ik op en stond daar de baviaan weer in de deuropening! Gelukkig had Michelle me de dag ervoor uitgelegd dat wat je ook doet je niet bang moet lijken, dus ik (hoewel ik super bang was) riep dat de baviaan weg moest gaan. Alleen de baviaan had duidelijk andere plannen, hij besloot naar binnen te komen en rond te snuffelen naar eten, ik keek naar de baviaan en vervolgens naar mijn kommetje met noodles en kwam tot de conclusie dat het enige voedsel daar aanwezig zich in mijn handen bevond. Nu was ik natuurlijk nog banger, en ondertussen stond hij al naast de hond (die me overigens absoluut niet beschermde:p wat eigenlijk wel beter was want hij was zeker dood gebeten). Toen besloot ik op mijn aller hardst te schreeuwen naar de baviaan en op het bureau te slaan voor mijn leven. Dit maakte duidelijk geen indruk op de baviaan (hij leek zelfs zijn wenkbrauw op te trekken maar misschien was dat mijn fantasie(A)) maar hij liep er wel kalm vandoor! Nu hebben we speciale sloten op alle deuren gekregen die we altijd dicht moeten doen als we een ruimte verlaten zodat de bavianen er niet meer in kunnen komen:). Wel liepen ik en Michelle een dag later de hond uit te laten en te kletsen, toen er ineens een briesende olifant voor onze neus stond! We waren slecht aan het opletten en zomaar zijn 20 meter zone binnen gelopen en hij was hier duidelijk niet van gediend. Het was gelukkig maar een nepcharge want zodra wij snel maar kalm achterstevoren terug liepen liet hij ons met rust, maar het herinnerde me er wel aan dat je moet opletten als je hier buiten loopt, en dat olifanten écht groot zijn!

'Joeri!'

Afgelopen vrijdag kwam Joeri voor een lang weekend bij ons logeren wat ik natuurlijk super de luxe leuk vond! Hij is een huisgenoot uit Wageningen en heeft de afgelopen maand met Tomas, ook huisgenoot en afkomstig uit Zambia, door Tanzania en Zambia gereisd, en kwam nog een paar dagen langs voordat ze weer naar Zuid-Afrika vertrokken. 's Middags zou hij met de bus in Hoedspruit aankomen, nadat hij eerst had overnacht in Pretoria (stadje/wijk bij Johannesburg) en een lange busreis had gemaakt naar ons dorpje. Michelle vertrok diezelfde dag voor een week naar Kaapstad om daar belangrijke vergaderingen te hebben met Ian Douglas Hamilton (baas van Save the Elephants) en Marleen (baas van Tanda Tula, de lodge waar wij gevestigd zijn). Omdat zij met de auto naar Johannesburg ging kon ze mij afzetten in Hoedspruit waar ik wat in de winkels keek en natuuuurlijk cappuccino moest drinken en Joeri rond 5 uur ophaalde van de bushalte (die eigenlijk gewoon de supermarkt was). Was echt super leuk om hem te zien:D! Toen gingen we wat drinken in Sleepers (restaurantje daar in de buurt) en na een tijdje kwamen Sarah en Ryan (vriend van Sarah) zich bij ons voegen. Zij hadden net een hike van een week gedaan en zouden ons naar huis meenemen. Maar eerst hebben we gepoold, heerlijke pizza's gegeten en zijn we naar de Safari club gegaan, een soort uitgaansgelegenheid wat tegelijk een restaurant is waardoor de leeftijd varieerde van ongeveer 5 (ik denk niet dat het geheel pedagogisch verantwoord was om deze kinderen zo lang op te houden..) tot 80. Die avond zou ik met de hond in Michelle's bed slapen (dit is hij gewend en ze wilde graag dat ik dat zou doen) in haar huisje dat een beetje afgelegen aan het rivierbed hier op het kamp ligt. Het was een afschuwelijke nacht! Ik heb geen oog dicht gedaan (figuurlijk want ik durfde mijn ogen niet open te doen voor het geval er een wild dier voor de deur zou staan), de hond besloot namelijk heel het tweepersoonsbed in te nemen waardoor ik genoodzaakt was op een smalle strook te overleven, en ik kan niet slapen als ik mezelf niet op kan rollen! Verder is het huis eigenlijk alleen een slaapkamer en heeft het aan alle zijden grote deuren, sommige van glas maar anderen alleen van gaas, wat het behoorlijk eng maakt als er een wild dier langs komt! Wat het nog enger maakt is dat Ganesh de gewoonte heeft om te grommen en blaffen zodra hij een dier ziet, hoort of zelfs maar ruikt en aangezien ik bang ben voor honden die blaffen en dan zeker weet dat er iets engs rond het huis loopt is het niet echt geruststellend! Die nacht heeft hij heel veel geblaft en toen ik 's ochtends om 6 uur genoeg had van wakker te liggen besloot ik dat ik niet nog een nacht zo door kon brengen, en sindsien slaap ik in de keuken (waar een tweepersoonsbed staat) met Ganesh naast me op de grond op zijn eigen bed. Die zaterdag heb ik Joeri een rondleiding op het kamp gegeven en hebben we wat gewerkt aan het identificeren van de olifanten foto's gemaakt in het veld. Dit houdt in dat we de foto's bekijken, op zoek gaan naar duidelijke foto's van de oren en ze dan natekenen waarna we de juiste map pakken (gesorteerd op geslacht en leeftijdsfase) om daar alle getekende oren te vergelijken met de gene die wij zojuist hebben getekend. Het is nogal wat werk, zeker als je de olifant niet kan vinden... Binnenkort willen ze het met de computer gaan doen à la vingerafdrukken in CSI, dat zal denk ik wel wat tijd gaan schelen. Verder hebben we gezellig scrabble gespeeld (arme Joeri dacht dat hij spannend naar de bush ging:P) en 's avonds gingen we wild zoeken maar vonden helaas niet veel spannends! Zondag gingen we 's ochtends naar het centrum voor bedreigde dieren in de buurt van Hoedspruit, daar hebben we Cheeta's, wilde honden, leeuwen en de Southern Groundhornbill en veel aasgieren gezien:)! 's Middags hebben we ‘gepicknickt' (=tosti's, patat en chocola gegeten) in een ‘park', toen we bedachten of we een park wisten zei ik namelijk dat ik dacht dat ik een park had gezien, alleen moesten ze een beetje lachen omdat het niet echt een park was en we volgens Sarah de eerste blanken waren die ooit daar hebben gepicknickt. In de avond ging Joeri met de lodge op game drive, waar alle oude vrouwtjes verliefd op hem waren:p en hij vet coole foto's heeft gemaakt van een groep leeuwen met welpjes en een luipaard heeft gezien die in de boom lag met zijn half-opgegeten impala half uit de boom hangend! Nadat we maandagochtend eerst samen naar bush breakfast waren gegaan (waar ook zijn vrouwtjes waren:)) hebben we hem naar Jos Macs (een café-restaurant bij de ingangpoort) gebracht waar hij met een shuttle werd opgehaald en naar het vliegveld in Johannesburg werd vervoerd waarvandaan hij en Tomas terug naar huis gingen.

*Het volgende topic is niet geschikt voor als je aan het eten bent*

'Prince, I think I'm sick..'

Dinsdagavond begon ik me niet lekker te voelen, met erge buikkrampen en ik voelde me nogal flauw en koortserig. Die nacht werd het steeds erger en kreeg behoorlijke koorts met bijbehorende nachtmerries en moest zo'n 10 keer naar de wc rennen om daar te ‘plassen' (sorry voor de vieze details maar mijn ontlasting was geel water) waarna ik weer terug moest rennen omdat ik in de 4 meter van de wc naar mijn bed al bijna flauw viel. Tegen de tijd dat ik 's ochtends een over enthousiaste hond naast me had staan omdat hij besloot dat het tijd was om te wandelen was ik helemaal uitgedroogd, en strompelde ik naar het kantoor om Prince om hulp te vragen (hij was die dag weer begonnen met werken). Hij maakte gelijk een ORS drankje voor me wat wel hielp tegen mijn droge mond en hoofdpijn maar ik moest nog steeds heel de tijd naar de wc (vanaf dat moment nam ik regelmatig nadat ik naar de wc was geweest een ORS drankje) dus rond de middag besloot ik anti-diarree tabletten te nemen, wat op zich best hielp dus ik dacht dat ik beter werd. Alleen had ik ook heel de dag niet gegeten, dus toen ik 's avonds gewoon at werd het weer erg, en een nieuw tablet hielp ook niet maar maakte de krampen alleen maar erger. Na nog een nacht van naar de wc rennen besloot Sarah dat we maar even naar de dokter moesten gaan om te checken wat het was want ik was nogal erg zwak geworden (koorts was wel al gezakt gelukkig). Na uitgebreid getest te worden (inclusief in een trechter te hebben geplast) besloot de dokter dat mijn dunne darm was geïnfecteerd door een bacterie dus niets ernstigs, moet alleen nog een paar dagen antibiotica slikken en antibuikkrampen pilletjes nemen tot het over is en tot die tijd af en toe naar de wc rennen...

'The lions have killed the buffelo!'

Woensdagavond liep ik samen met Sarah naar haar tent en ik naar het houten huisje om wat spullen te pakken voordat ik weer naar de keuken ging om daar te slapen bij Ganesh, toen we ineens geristel achter het houten huisje hoorden! Gelukkig kwam Foreman (hoofdranger die in het huis naast Sarahs tent en het houten huisje woont) eraan lopen en zag dat het gewoon de buffel weer was. Die avond sliep ik erg slecht want Ganesh was veel aan het blaffen, en rond 4 uur sochtends bleef hij aan 1 stuk door blaffen en heel diep, wat echt eng was! Telkens als hij stopte om op adem te komen hoorde ik gek gegrom, ik kon maar niet bedenken wat dit voor geluid was, het was gegrom, gehijg en klonk als eet geluiden. Dit ging zo door tot om een uur of half 6 Sarah ineens in de keuken stond: 'The lions have killed the buffelo, just outside my tent!' [Sarah slaapt in een grote tent een paar meter van het houten huisje af] Ze was helemaal in paniek, want ook zij hoorde wel gekke geluiden maar wist niet wat er gebeurde, tot Foreman vanuit zijn huis naar haar riep en vroeg of ze de leeuwen zag, die blijkbaar in ons kamp op de weg tussen het kantoor en het houten huisje de buffel hebben gedood! Omdat ze allebei eigenlijk niet veilig uit hun huis konden zou de ranger auto komen om hen op te halen, alleen die kon niet langs de 3 leeuwen die heeel agressief tegen hen deden, dus moest Foreman haar ophalen met zijn geweer en naar de keuken brengen waarna hij snel naar zijn werk ging lopen. Toen kwam Dale (ik weet niet precies wat hij doet maar hij is belangrijk en soort van ranger maar ook managerachtig) ons waarschuwen dat we vandaag niet uit huis mochten en niet de hond mochten uit laten. Maar dat was precies de dag dat we naar de dokter wilden gaan en Sarah moest ook die dag iets voor de bank regelen, dus ging Dale Ryan (de chefkok die ons mee zou nemen naar de stad) vragen om achter de keuken te rijden zodat we zouden kunnen rennen naar de auto. Maar eerst moest Sarah haar papieren uit het kantoor hebben, en moest ik dringend foto's van het tafereel maken want het was maar op ongeveer 2 meter afstand van het kantoor! En het was echt eng maar cool om te zien, de leeuwen keken ons alleen wel heel de tijd door het raam aan was best eng, maar ook schattig want nu waren er 9 welpjes bij gekomen! Daarna renden we terug naar de keuken waarna we over het muurtje sprongen en naar de auto konden rennen (precies op dat stuk konden de leeuwen ons zien omdat ze tussen de twee gebouwen tegenover ons lagen. Tijdens de rit naar het stadje kwamen we nog 4 leeuwen tegen die weigerde van de weg af te gaan, terwijl ze richting ons kamp liepen! Maar gelukkig liep alles goed af, en toen we terug kwamen hadden de rangers de buffel met de jeep weggesleept en lagen de leeuwen dus een stuk verderop. 's Avonds was het alleen weer even spannend omdat we vlakbij weer veel geritsel hoorden, maar toen we op onderzoek uit gingen trompetterde het dus bleek het een olifant te zijn:).

Alles gaat hier verder goed, ben nog steeds beetje ziek maar lig op bed aan mijn verslag te werken, wat best goed gaat, Sarah zit ook op de bank in de keuken te werken en vanavond komen een paar vrienden van haar en gaan we met hen en Prince op game drive en of een braai houden of pizza eten in Josh macs. Vanavond of morgen komt Michelle ook weer terug dus dan kan ik gelukkig weer in mijn eigen bed slapen, wat ik best fijn zal vinden want ik schrik me steeds dood als ik in slaap ben en Ganesh begint te blaffen! Ik hoop dat het goed gaat met jullie, en dat het weer een beetje lekker wordt bij jullie! Mocht het een geruststelling zijn, vandaag is het hier ook vies bewolkt alleen jammer genoeg geen regen, heb ik echt zin in...

Veel liefs! XXX

Suus